Þátttaka í INNOMEC hefur mest verið í austurrísku borginni Graz en þó einnig í nærliggjandi bæjum. 21.53% af íbúum í Graz erum 60 ára og eldri (31.mars 2015), sem er um það bil 60.000 manns. Síðan 1996 hefur skrifstofur eldri borgara í sveitarfélaginu þjónustað eldri borgurum sem búa í sjálfstæðri búseti, þetta er fyrsta sinnar tegundar í Austurríki. Um 20.000 eldri borgarar í Graz eru eldri en 75 ára og mjög líklegt að þeir nýti sér dagdvalir í Graz, dagdvalirnar eru 1,973 staðir (05/2015). Fyrir utan þetta þá er “ambulant” þjónusta fyrir þá sem búa á sínu eigin heimili.
Tveir þjálfarar, Andrea Gaal og Elisabeth Schrattner, unnu saman í hópastarfi með skjólstæðingum í dagdvölum til að finna það sem vekur áhuga eldri borgara. Þær notuðum skapandi aðferðir til að virkja eldri borgarana. Mikilvægur þáttur í þessari vinnu var lífssagan (TBW). Þetta var sameiginlegur grundvöllur til að ræða minningar sínar, segja öðrum frá, taka þær upp sem viðtöl. Síðan voru viðtölin tekin upp á mynd eða hljóðband og sett á alþjóðlegu heimasíðu MEMORO (www.memoro.org/at-at). Memoro í Austurríki er nýjung.
Markmið með hópastarfinu var að endurnæra og endurvekja minningar eldri borgara og færa þær til okkar í nútíðinni. Lífssögur einstaklinganna voru þar með grunnur fyrir: “þú lærir svo lengi sem þú lifir”
og þróun fyrir framtíðarsjónarmið. Hópavinna hefur verið í boði síðan febrúar 2015. Hver hópur var lítill og haldinn í húsnæði dagdvalar. Fyrsta skiptið sem hópurinn hittist var í um það bil 1.5 klst og var kynning fyrir hópinn. Annað skiptið var á einstaklingsbasis og var í um það bil 1 klst.fyrir hvern einstaklingur. Í annað skiptið var tekið viðtal á óformlegan hátt og rætt við einstakling um sjúkrasögu hans og það var tekið upp á myndband. Vinnan fór fram á sex mismunandi stöðum: kaffihús eldri borgara, skrifstofu sveitafélagsins, dagdvöl, sambýli, hjúkrunarheimili og á einkaheimili. Í allt voru 61 eldri borgara sem tóku þátt í 5 tilraunahópum (12 skipti) og einstaklingsverkefni á eigin heimili. 37 tóku þátt tvisvar, 29 samþykktu að taka þátt í viðtali sem yrði tekið upp á hljóð- eða myndband. Yngsti þátttakandinn var fæddur 1949 og sá elsti 1919.
Þjálfarar Inspire fengu stuðning frá ungu fólki, sérfræðingum, nemum og starfsfólki á heimsóttum stöðum.
Le due educatrici di inspire sono state sostenute da giovani, professionisti e / o persone in formazione, e dal personale delle strutture visitate.
Staðirnir voru:
Verkefnið okkar fór fram að mestum hluta í frönsku mælandi hlutanum af Belgíu og sérstaklega í “City of Brussels Capital and the City of Liège”, staðsett Wallonia (frönsku mælandi svæði). Landið skiptist í 3 svæði: “Brussels Capital, Flanders and Wallonia”. Tungumálin (2 aðaltungumál: Franska, Hollenska að auki þýsku í minnihluta) sem notuð eru í Belgíu eru mjög mikilvæg í þessu samhengi varðandi stjórnarskrá og pólistískum og stjórnssýslulegum mun á milli þessara þriggja svæða.
Upphaflega í verkefni okkar lögðum við áherslur á eftirfarandi:
Með leit á internetinu þá fundum við athyglisverðar upplýsingar sem við notuðum í verkefninu:
Opinberar stofnanir vinna á mörgum sviðum með mörgum hópum til að veita eldri borgurum viðeigandi þjónustu. Á seinni hluta þessa verkefnis höfðum við samband við opinberar stofnanir til að fá upplýsingar er varða stefnur og lög um þjónustu við aldraða.
The city of Brussels er lítil, þar á meðal 19 sveitafélög, hvert og eitt með CPAS (Public Centre for Social Action), stýrt af Forseta sem er kosinn er af sveitastjórn. Hver CPAS er með hugmyndir og markmið hvað þeir vilja leggja áherslu á eftir þörfum sinna hverfa. Sá fyrsti sem við höfðum samband við var CPAS sveitafélaginu Forest (eitt af 19 sveitafélögum) og það leiddi okkur til staðarins Val des Roses. Á 6 mánaða tímabili var tekið viðtöl við sérfræðinga og stjórn á stofnuninni . Á heimilinu “Maison Val des Roses” eru flestir íbúarnir með vitræna skerðingu. Íbúarnir eru á mismunandi stigum og þurfa mismunandi þjónustu. Þar fyrir utan eru miklar breytingar á byggingu heimilisins. Þess vegna var ekki hægt að skipuleggja hópastarf. Hins vegar voru þátttakendur í European Mutual Learning session sem haldið var í Brussel í júní 2014 boðið í heimsókn á heimilið og fengu kynningu á starfseminni og hittu starfsfók og íbúa.
Við höfðum samband við skrifstofu sveitafélagsins Schaerbekk, the City Council and the College of Aldermen. Og okkar vinna fór fram á “Maison des Femmes” of Schaerbeek, sem er opin stofnun, fyrir alla aldurshópa og eru velkomnar til að taka þátt í margvíslegum verkefnum og hópastarfi (listastarf, kvikmyndastarf, vinnustofur… ). Þarna tókum við upp á myndband hópastarfið þar sem hlustun var æfð og kynning og notkun á Audio-Psycho-Phonology.
Við kynntum einnig verkefnið okkar hjá “Centre d’Animation de Quartier Biloba” þar sem verkefni milli kynslóða fara fram á “Centre Résidentiel poor Seniors Albert de la Tour”, bæði í Schaerbeek og í Orpéa hverfinu “Le Sagittaire” staðsett í sveitarfélaginu Uccle.
Við höfðum samband við stofnunina “Le Monde des Possibles” í Liège, sem er fræðslustofnun staðsett í Wallonia-Brussels, stofnun sem við höfðum áður unnið með. Við kynntum APP aðferðina í þeirra margmenningar samfélagi þar sem margar kynslóðir hittast á mörgum tungumálum. Við hófum samstarf með þeim.
Þegar allt er tekið saman þá fór verkefnið aðallega fram í opnum stofnunum, fyrir yngri og eldri kynslóðir með mismunandi menningarlegan bakgrunn.
Eftir rannsóknum “Bureau Fédéral du plan – Région de Bruxelles-Capitale” eru eldri borgarar (frá 65 til 80 ára og meira) 14.3 prósent af þjóðinni í 2010, þar með tekið til greina að prósentan myndi halda sér nokkuð sú sama til 2030, og aukasta í 19.7 prósent í 2060.
Núverandi staða fyrir búsetu eldri borgara:
Svæði Bruxelles-Capitale eru með 204 uppbyggingu og þjónustu fyrir eldri borgara, 28 prósent af þeim eru frönskumælandi eldri borgarar, 5 prósent tala hollensku og 67 prósent eru tvítyngdir eldri borgarar.
Þessi tölfræði er byggð á þeim eru 60 ára og eldri af þjóðinni, þar sem 60 ára er lágmarksaldur fyrir að búa á þessum stofnunum. Að meðaltali er ein bygging eða þjónusta á hvern 1000 eldri borgara. Þeim er dreift jafnt yfir sveitafélögin en þó eru flestar dagdvalir miðsvæðis{3}.
Menningin í Bruxelles-Capitale, sem er þéttbýliskarni, er meira sú að velja stofnanir fyrir eldri borgara en eigin heimili (íbúðir litlar, dýrar, allir fjölskyldumeðlimir vinna og svo framvegis).
Í dag eru íslendingar 329,100. Við erum frekar ung þjóð þar sem 67 ára og eldri eru um 33.000 eða aðeins 10 prósent af íbúum. Búist er við að íbúum Íslands muni fjölga um 33 prósent 2060 og munu þá verða 430.000 íbúar. Árið 2040 verða því 67 ára og eldri 18 prósent af íbúum þjóðarinnar.
Verkefnið fór fram á öldrunarheimilinu Hrafnistu, sem er stærsta öldrunarheimilið á Íslandi. Um 600 íbúar búa á heimilinu og Hrafnista er einnig með 3 dagdvalir og 1 dagþjálfun. Hrafnista veitir hágæða hjúkrunar- oglæknisþjónustu, endurhæfingu, iðju-og sjúkraþjálfun og margvísleg félagsleg verkefni.
Við ákváðum að fá dagþjálfun á Hrafnistu í Reykjavík til liðs við okkur í verkefnið. Skjólstæðingar okkar í dagþjálfun hafa sótt um hjá heimilislækni til að fá pláss í dagþjálfun og koma til okkar í um það bil 4 vikur, þar sem þeir fá til dæmir iðju- og sjúkraþjálfun. Það er opið í dagþjálfuninni alla virka daga frá kl. 9:00-15:00. Margir skjóstæðingarnir sem koma í dagþjálfunina eru félagslega einangraðir, með þunglyndi, Parkinsons, vitræna skerðinu og fleiri sjúkdóma en búa í eigin heimili.
Í dagþjálfuninni náum við til yngri skjólstæðinga af eldri borgurum. Okkar markmið var að efla eldri borgara og möguleika kynnast eftirfarandi aðferðum: lífssögu (TBW), MEMORO viðtöl og hlustunaræfingar Audio-Psycho-Phonology (APP).
Við aðlöguðum TBW til okkar eigin minningarvinnu sem við könnum Lífssögu. Við vorum byrjuð að nota Lífssöguna á hjúrkunardeildum og sérstaklega fyrir þá íbúa sem eru með vitræna skerðingu. Starfsmenn dagþjálfuninnar gáfu öllum skjólstæðingum í dagþjálfun útprentað eintak af spurningarlista: Lífssaga, einnig upplýsingar um hvernig geri ég mína Líffsögu og fylla út listann. Listinn er aðeins hjálpartæki fyrir skjólstæðinginn og hann getur þróað sitt eintak eftir eigin höfði. Flestir skjólstæðingarnir voru jákvæðir og vildu gera þetta með ættingjum, aðrir voru áhugasamir um að lesa en vildu ekki taka þátt á þessum tímapunkti.
Markmið okkar er að ná skjólstæðingum snemma, áður en þeir flytja á öldrunarheimili, svo þeir geti tekið þátt í að skrifa sína eigin Lífssögu og fengið aðstoð frá þeim sem þeir óska eftir sjálfir. Þetta gefur mjög góða raun sérstaklega fyrir þá sem missa minnið.
Viðtölin í MEMORO voru útfærð af Oddi Albertssyni og fóru einnig fram í dagþjálfuninni. Oddur kynnti verkefnið fyrir skjólstæðingum dagþjálfuninnar í samkomusal Hrafnsitu. Um það bil 15 manns tóku þátt og eftir kynninguna voru nokkrar umræður um minningar og gamla tíma. Síðar þá kom Oddur með tvo gagnfræðinema sem tóku viðtöl við þrjá skjólstæðinga dagþjálfuninnar og voru viðtölin tekin upp á myndbandi. Skjólstæðingar voru í byrjun smeykir við að taka þátt og veltu fyrir sér hverjir myndu sjá viðtalið. Hugsanir eins og : “ég er svo asnaleg”
eða “ég hef frá engu að segja”
voru algengar og ákváðu skjólstæðingar að þeir myndu taka þátt ef þeir fengu að sjá viðtalið áður. Allir skjólstæðingarnir voru ánægðir með viðtalið og höfðu ekki neitt á móti því að það yrði sett á MEMORO heimasíðuna.
Við kynntum APP fyrir skjólstæðingana og notuðum spjaldtölvu með APP appinu LIT sem skjólstæðingar höfðu aðgang að á hverjum degi í hvíldartímunum eftir hádegismat. Það voru um það bil 4-5 manns sem notuðu appið daglega. Hver og einn hlustaði í 30 mínútur 2-4 sinnum í viku. Skjólstæðingarnir voru jákvæðir og sögðu tónlistina hjálpa til við einbeitinguna og að ná fókus, svo þetta vera frískandi og þessar 30 mínútur var góð hvíld án þess að sofna. Eftir tilraunatímabilið héldum við svo áfram með að nota APP appið yfir sumarið.
Snemma í umsóknarferlinu hóf Speha Fresia samstarf með öldrunarheimilinu “Principe Ventimiglia e Conte Palagonia” (IPAB Principe di Palagonia) sem er lítið öldrunarheimili í Palermo (Sicily region). Heimilið vantaði meiri þjálfun fyrir sína starfsmenn og sýndu mikinn áhuga á tilraunaverkefninu og hvernig hægt væri að bæta lífsgæði eldri borgara. Stofnunin er með hjúkrunarheimili fyrir 32 íbúa, 13 af þeim tóku þátt í INNOMEC verkefninu og einnig opin dagdvöl fyrir eldri borgara með 250 skjólstæðingum. Heimilið býður upp á félags- og tómstundastarf. Eldri borgararnir eru 65-100 ára (meðalaldur á hjúkrunarheimil er 90 ár, en á dagdvöl um 70 ár). Þetta er opinber stofnun sem er styrkt af einkasjóðum (60 prósent frá framlögum og 10 prósent frá íbúum); og 30 prósent af opinberum sjóðum (svæðissjóðir fyrir starfsmannakostnað og framlag borgað af sveitafélaginu Parlemor til að styðja dagdvölina). Starfsmenn á hjúkrunarheimilinu er samsett af 12 föstum starfsmönnum: 3 hjúkrunarfræðingur, 1 læknir, 1 starfsmaður í umönnun, 1 starfmaður í félagsstarfi, 6 starfsmenn í þrifum; einnig er hægt að bæta við félagsliðanema (social assistant trainee) frá UMSA háskólanum, 2 sjálfboðaliðar, prest og nunnu. Lagalegar kröfur varðandi gæði á þjónustu er: “the Vocational Qualification for the Health-Social-Care operators; the bachelor in Nursing and the related licence for the nurses; the bachelor in social services for the Social Assistant.
Í Ítalíu eru heilsuþjónustan stýrð af lögum hvers svæðis. Eftir lögum á svæði Sikileyjar er það nauðsynlegt fyrir dagdvalir að skrá sig hjá þeim til að faggildingu. Öldrunarheimili verða að fara eftir reglum er varðar byggingar (Regional Law 22 of 1986 and DPR 29/06/1988 structural standards for the social care interventions foreseen by the Regional Law n°22/86) og einnig lögum er varðar starfsfólk (Decree of Republic Presidency of 4/6/1996 with the approval of the agreement template by the municipalities of the Region for the social-care services, as stated in the R.L. 22/86). Þjónusta er veitt er af stofnunni inniheldur aðstoð við hinn aldraða og félagslega og menningarlegar athafnir. Þar sem ”art.10 of the National Low n.328 of 2000 var ekki komið í gildi hjá “Region Sicily”, um reglugerðina “IPAB” (Public Institution of care and charity), verður stofnunin að fara eftir reglum sem eru kallaðar “Crispi Law” frá 1890!
Aldur íbúa í Sikiley 2015: 19.9 prósent{4} af íbúum eru 65 ára, en í Palermo og nágrenni er það aðeins lægra 19.3 prósent, sem staðfestir langlífi hjá þjóðinni. En þegar það er skoðað nánar varðandi öldrunarþjónustu í Ítalíu þá eru hún næstum alfarið í höndunum á fjölskyldunni og þeirra nánustu. Öldrun og breytingar í þróun á fjölskyldufrominu gera fjölskyldum og ættingjum erfitt fyrir að annast hinn aldraða. Aukinn fjöldi af eldri borgurum og “mjög öldruðum” eykur þörfina á þjónustu. Samfélagið er hægt að taka þátt í þessari þróun en það er mikill munur á milli Norður og Suðri. Tilboðin eru mismunandi og ekki samhengi á milli, og eru ennþá í þróun. Frá rannsókn AUSER (national association for older people linked to the trade union CGIL), þá er Sikiley með verstu frammistöðuna er varðar búsetu með meðaltal af 0,9 rúmum fyrir aldraða á 1000 íbúa versus þjóðarmeðaltal sem er 14.5 rúm á 1000 íbúa. Einnig er þjónusta við hinn aldraða í heimahúsi 2.14 versus þjóðarmeðaltalið 4.12 af 1000 fá aðstoð í eigin heimili{5}.
Svæðisskrifstofur Veneto stýra heilbrigðisþjónustu í Ítalíu – Vicenza, svo þetta getur litið örðuvísi út en annar staðar í Ítalíu. Veneto er svæði í Ítalíu með 4,921,140 íbúum staðsett á norð-austur Ítalíu.
Tafla 1. Uppbygging íbúafjölda á ársbasis frá 2002 - 2015 (heimild: ISTAT)
Í gegnum tíðina hefur aukning á lýðfræðilegum staðreyndum, en 1983 var í fyrsta skipti minnkun. Það er ennþá þannig og minnkar með hverju árinu. Íbúafjöldi getur verið lýstur eftirfarandi:
Það er þess vegna ljóst að aukning á öldruðum hefur áhrif á meðalaldur íbúa í Venetian (frá 41.7 ára frá 2002 til 44 ára 2015 – heimild- ISTAT 2015). Fjöldi þeirra sem eru eldri en 65 ára eykst með hverju ári: ef það voru 2002 um 827,630 eldri en 65 ára þá er þetta í dag 1,066,900 eldri borgarar. Farsæl öldrun er tíðrætt umræðuefni og viðeiginadi í stefnuskrá í pólitík þar sem að þetta hefur mikil áhrif á lýðræðislega uppbyggingu á þarfir og kostnað. Svæðisskrifstofur í Veneto stýra öldrunarheimilum og hafa óskað eftir reglugerðum varðandi þjónustu svo hægt sé að viðhalda gæðum. Ef heimilin standast ekki reglugerðirnar þá munu svæðisskrifstofur neita að veita þeim gæðastimpil og heimilið getur því ekki verið opinber stofnun.
Ein af reglugerðunum er sú að hvert heimili verður að vera “fræðsludeild” sem á að vinna með öðru fagfólki á heimilinu til að veita fræðslu og menntun.
Þetta veitir aukin gæði og gerir öldrunarheimilin frábrugðin spítölum. [taka þátt í könnun nr.3 á Innomec.eu].
Starfsmenn í öldrunargeiranum finnst oft erfitt að aðskilja þessa tvær hliðar; heilsu og fræðslu, þegar unnið er með öldruðum.
Í raun þá blandast þetta oft saman, góð samtöl eru veitt þegar starfsmaður aðstoðar íbúann við sínar daglegu athafnir (þvo sér, klæða sig, borða og svo frv.).
Fræðsla og fræðslutilboð eru sérstakur liður í dagskrá yfirvalda fyrir öldrunarþjónustuna. Fagmenntaðir þjálfarar eru mikilvægir þættir í þessum lið og nýtast mjög vel á heimilinum í að hvetja íbúa til að taka þátt í starfinu og sínum áhugamálum.
Með þessu til hliðsjónar og einnig því að við áttum að kynna APP og MEMORO aðferðinar fyrir Ítalíu, þá höfðu SCV samband við mismunandi stofnanir og hluthafa í öldrunargeiranum.
Við höfðum samband við 2 stofnanir sem stýra öldrunarkjörunum, sem sýndu því mikinn áhuga að taka þátt í þessu samstarfi og kynnast samstarfinu hjá INNOMEC.
Þess vegna ákváðum við að fá þau til liðs við okkur og kynna mismunandi aðferðir fyrir þeim.
Þessar 2 stofnanir eru:
1. Cooperativa La Goccia (Marostica, Vicenza)
2. Fondazione OASI (S. Bonifacio, Verona).
Þær eru staðsettar í tveimur mismunandi sveitarfélögum í Veneto, og þá erum við að vinna fyrir utan Vicenza sjálfa.
Báðar stofnanir vildu kynnast APP, en OASI vildi sleppa MEMORO.
Breyting á uppbyggingu á aldri íbúa í Litháen hefur breyst síðastliðna áratugi og það er staðreynd að aldurinn fer hækkandi.
Samkvæmt tölfræðideild Litháens (2013) þá voru 102 félagslegar stofnanir sem veittu félagslega þjónustu árið 2012, 4,5 þúsund eldri borgara er að fá þessa þjónustu. Meirihluti af þessum stofnunum vinna eftir reglum sveitarfélaganna; aðrar stofnanir eru opinber fyrirtæki eða einkafyrirtæki.
Búsetustofnanir fyrir eldri borgara eru eftirfarandi: öldrunarheimili fyrir eldri borgara, fyrir þá einstaklinga sem þurfa varanlega hjúkrun og umönnun, og einnig fyrir þá sem eru það aldraðir eða með mikla hrörnun að þeir geta ekki búið lengur í eigin heimili; sjálfstæð búseta, sem er aðalega fyrir eldri borgara sem þurfa ekki á hjúkrun og eða umönnun að halda, aðeins létta aðstoð.
Á þessari stundu er ekki hægt að meta gæði skjólstæðinga í mismuandi úrræðum. Mikið er rætt um hvernig hægt sé að meta gæðin og búa til skilgreiningar um félagslega þjónustu.
Það er mjög mikilvægt í öldrunargeiranum að það sé hægt að meta gæðin eftir því sem fagmenntun starfsmanna eykst [taka þátt í könnun nr. 4 á Innomec.eu].
Í lögum um félagslega þjónustu í Litháen (05.april 2006 Order No. A1-93, (Žin., 2006, Nr. 31-1092) eru fræðsluathafnir ekki nefndar sérstaklega, þó svo að þeim sé sinnt af hendi í raun. Þetta er gert til að hindra og minnka félagsleg vandamál, minnka félagslega einangrun, auka þátttöku einstaklingsins í samfélaginu og einnig að einstaklingurinn sinni sínum áhugamálum í samvinnu við aðra í samfélaginu. Lykilstarfsmenn í þessu eru starfsmenn í félagslegri þjónustu.
Gæðarþróun í öldrunargeiranum hófst 2013. Skilyrði fyrir gæði félagsþjónustunnar eru að innviði (byggingar) standist reglugerðir, hæfni starfsfólks, stöðluð gögn séu tilstaðar, að það sé þróun á félagslegri þjónustu eftir reglugerðum. Þessar reglugerðir innihalda markmið og megindlegar mælingar þar sem auðvelt er að mæla gæðin að hverju sinni. Félagleg þjónust sem er með heimild(löggildingu) tóku til starfa í Litháen 2013 og heimildin(löggildingin) hugar aðeins að megindlegum viðmiðum sem eru gefnar upp hjá “Social Service Institution Licensing Regulations” samþykkt af ríkisstjórn No.528 of 16 May 2012 (Žin., 2012, Nr.: 57 - 2864). Þær stofnanir sem vilja fá heimild(löggildingu) til að starfa geta sótt um það og fyllt út spurningarblað með megindlegum mælingum: lagalegar kröfur starfsmanna, uppbygging á húsnæði, menntun starfsmanna, stærð á húsnæði og salernisaðstaða.
2015 þurfa öll öldrunarheimili vera með slíka heimild(löggildingu) annars verður þeim lokað. “Department of Social Service Supervision (DSSS)” fylgist með fyrirtækjum, stofnunum eða fjölskyldum sem veita félagslega þjónustu. Áætlað er að það verða umkring 500 heimildir(löggildingar) veittar til stofnana með mismunandi úrræði.
Í Litháen, fengum við þriðja árs nema í félagsþjónustunni til liðs við okkar verkefni og við kynntum þessar þrjár aðferðir fyrir þeim TWB, MEMORO og APP.
Kenningar og aðferðir voru kynntar í eftirfarandi kúrsum: “Fundamentals of Andragogy” og “Social gerontology”. Á nematímabilinu voru nemar hvattir til að nýta sér þessar aðferðir í sínu verknámi. Að verknámi loknu voru nemarnir spurðir um þeirra reynslu og umræða var um niðurstöður og notkun.
Það voru einnig skipulögð námskeið fyrir þá starfsmenn sem vinna í öldrunargeiranum í Vilnius: á hjúkrunarheimilum, í einkaheimilum, dagdvölum og öllum þeim stöðum sem sinna eldri borgurum.
{3}Bureau Fédéral du plan, Inventaire des Equipements pour Seniors, Bruxelles-Capitale, Inventaire analytique, novembre 2010 - Le Carrefour de l’Economie Sociale, www.econosoc.be
{4} Heimild: ISTAT National Institute of Statistics at http://www.tuttitalia.it/sicilia/statistiche/indici-demografici-struttura-popolazione/
{5} Auser Sicilia, “Non è una regione per vecchi” (It is not a region for older people), 2011